"Ook het Franse onderzoek wordt aangevallen, maar wel gevaarlijker dan in de Verenigde Staten."

De wetenschap wordt momenteel vanuit een duizelingwekkend aantal hoeken aangevallen. Deze aanvallen beperken zich niet tot de Verenigde Staten, maar treffen ook andere landen, waaronder Frankrijk. Wetenschappelijke kennis informeert ons over de mechanismen van materie en leven, onze geschiedenis, het functioneren van onze samenlevingen, de omvang van sociale ongelijkheid, de toestand van ons milieu, klimaatverandering, de afname van biodiversiteit, en meer. Naast haar eigen waarde draagt ​​deze kennis bij aan de ontwikkeling van overheidsbeleid, bijvoorbeeld om ongelijkheid te verminderen of trajecten te bepalen voor het koolstofarm maken van de samenleving.

Iedereen heeft de recente maatregelen tegen het Amerikaanse onderzoekssysteem in gedachten. Frankrijk lijkt voorlopig immuun te zijn voor dergelijke directe aanvallen. Maar, nog verraderlijker, de situatie van het Franse onderzoeks- en hogeronderwijssysteem is nauwelijks beter: het heeft te maken gehad met bezuinigingen van 387 miljoen euro in 2025 , na een bezuiniging van 900 miljoen in 2024. Deze financiering, inclusief particuliere inspanningen, vertegenwoordigde in 2022 slechts 2,2% van het bruto binnenlands product in Frankrijk, vergeleken met 3,1% in Duitsland. Vergeleken met het aantal studenten is het budget in vijftien jaar tijd met ongeveer 25% gedaald.

Veel concurrerende functies voor ondersteunende functies blijven onvervuld, omdat de status en het salarisniveau zo hoog zijn. Onderzoeksprofessoren moeten zich transformeren tot supermanagers, ten koste van hun missie, om de beperkte middelen die ze weten te verwerven, te besteden.

Ook de verspreiding van kennis wordt verzwakt. Wetenschappelijk publiceren wordt grotendeels overgelaten aan de private sector, die er een marge van bijna 30% uit weet te halen door te vertrouwen op het werk van hoogleraren uit de publieke sector voor de beoordeling van manuscripten, waarvan de publicatie vaak rond de € 5.000 per artikel in biomedische tijdschriften kost. Deze privatisering leidt tot een toename van het aantal artikelen en een verkorting van de beoordelingstermijnen, wat de kwaliteit van peer review, en daarmee van de wetenschappelijke productie, schaadt.

Je hebt nog 65,26% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.